เบิ่งทางสิไปคือไกลแท้น้อ
หันเบิ่งหน้าคนรอ คือท้อแท้เด้คนดี
อดสาเอาเพราะเฮามันจน
การดิ้นรนนั้นคือหน้าที่
ห้ามน้ำตาแหน่ติ๊
อย่ารินไหลใจอ้ายสิหล่น
บ่ต้องกังวลอ้ายสิทนเพื่อเจ้า
สู้กับเหงาหนักเบาสิดั้นด้น
ไปบ่ดนอ้ายสิหวนคืนมา
ถ่าเด้อนาง ถ่าเด้อใจ
ห่อเอาไว้ดีดี เด้อสัญญา
อดทนเด้อนาง อดเอาเด้อหล่า
มื้อนี่บอกลา มื้อหน้าสิกลับมาเคียงนาง
สิข้ามดงพญาเย็น ฝ่าดงพญาไฟ
สิลำบากเพียงใด บ่ย่านอีหยังจักอย่าง
รอดวงแดแค่คนเดียวคือเจ้าเพียวๆ
อีหลีนาง คึดเห็นหน้าทุกครั้ง
เจอะอีหยังอ้ายก็มีแรงทน
บ่ต้องกังวลอ้ายสิทนเพื่อเจ้า
สู้กับเหงาหนักเบาสิดั้นด้น
ไปบ่ดนอ้ายสิหวนคืนมา
ถ่าเด้อนางถ่าเด้อใจห่อเอาไว้ดีดี
เด้อสัญญา อดทนเด้อนาง อดเอาเด้อหล่า
มื้อนี่บอกลาฮอดมื้อหน้าสิกลับมาเคียงเงา
ต้นทางคือเจ้าที่ฮักปลายทางก็ยังคือเฮา
อ้ายสิไปคว้าดวงดาว
แห่งฝันสองเฮามาฝากนาง